Blues gitarist Ruben Hoeke

De Master-galerij van GSNL is een erepodium voor toonaangevende Nederlandse gitaristen dat jaarlijks rouleert. Gitaarmasters beheersen hun instrument en de muziekstijl die zij vertegenwoordigen op een hoog niveau. Zij hebben hun sporen als artiest in de muziekscene ruimschoots verdiend en vormen een inspiratiebron voor anderen…

Ruben Hoeke

Vorig jaar werd Ruben Hoeke door de lezers van het blad De Gitarist uitgeroepen tot de beste Blues en Rockgitarist van de Benelux. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij al met veel gerenommeerde muzikanten heeft samengewerkt.

Het is allemaal begonnen met voetballen. Als kind had hij een passie voor drummen en voetbal, hij zat al regelmatig op zijn kamer te lucht drummen, maar hij wilde toch het liefst profvoetballer worden. Een voetbalclub zag hij niet zitten en omdat hij de eigen hand in zijn ontwikkeling als voetballer wilde hebben ging hij regelmatig met een groep andere kinderen uit de buurt op een pleintje voetballen. Dat ging allemaal goed totdat uit een aangrenzend gebouw van dat pleintje de openingsmelodie van Sweet child o’ Mine van Guns N’ Roses te horen was.Daar was iemand die dit stukje steeds opnieuw op een pick-upje afspeelde. Duidelijk was te horen hoe de naald steeds werd teruggeschoven naar het begin van de plaat zodra Axl Rose zijn zang inzette. Ruben Hoeke werd onherroepelijk gegrepen door deze gitaarklanken en het was al snel gedaan met de voetbalcarrière.

Deze gitaarpartij moest hij zich snel eigen maken en een van de medevoetballers die zag hoe groot de nood was en leende hem zijn gitaar zodat het avontuur kon beginnen. Dit instrument moest hij echter met zijn zus delen zodat hij er niet voltijds over kon beschikken. De echte verlossing kwam iets later in de vorm van een ‘Juan Salvador’ gitaar die hij van zijn ouders kreeg. Hij nam gedurende een aantal maanden lessen van de gitarist uit de band van zijn vader (Michiel Pos). Daarna wilde hij het zelf uitzoeken. Als hij vastliep met muziek technische kwesties kon hij altijd advies krijgen van zijn vader, maar uiteindelijk zocht hij toch zijn eigen oplossingen, want hij zat per slot van rekening nog in de puberteit.

De Salvador werd vervangen door een elektrische gitaar en zo kon hij de volgende stap zetten die in zijn ogen de meest logische was en dat was dat hij in een band ging spelen. Dat heeft hij sinds die tijd steeds gedaan. De optredens volgden al snel en die zijn er sindsdien altijd geweest. Ook in de periode dat hij op de vooropleiding van het conservatorium in Alkmaar zat. Het viel niet mee om na een weekend vol met heftige optredens op een vroege maandagmorgen ‘Autumn Leaves’ te moeten spelen. Deze opleiding was dus voornamelijk gericht op Jazz. Omdat daar niet precies zijn passie lag en omdat hij daarnaast al zo veel optredens had in precies het genre wat hij wilde spelen besloot hij om de studie niet te vervolgen.

Zo heeft hij zijn gitaartechniek en stijl voornamelijk in de praktijk ontwikkeld. Toch merkte hij in een bepaalde periode dat hij een beetje vastliep; hij zag in dat hij steeds dezelfde soort dingen deed en dezelfde oplossingen gebruikte. Op dat moment heeft hij zijn platencollectie er bij gehaald om alle solo’s, licks en riffs die hem inspireerden uitgebreid uit te zoeken, te analyseren en eigen te maken en daarmee zijn muzikale horizon te verbreden. Hij luisterde hierbij naar het werk van bijvoorbeeld Slash, Jimmy Page, Jan Akkerman, Eddie van Halen en nog veel meer. Hierdoor kwam zijn ontwikkeling weer helemaal op de rails en hij kon weer een hele tijd vooruit.

Belangrijk vindt hij het dat je volledig achter het materiaal staat dat je kiest om van te leren. De inspiratie die het geeft zorgt ervoor dat je meer energie voelt tijdens het spelen. De vorderingen komen dan met plezier. Dit is ook iets wat hij benadrukt tijdens zijn workshops.

In zijn band streeft hij ernaar om zo goed mogelijke liedjes te schrijven. Zijn bijdrage als gitarist staat volledig ten dienst van deze composities. Toen in een bepaalde periode de toetsenist ontbrak merkte hij hoe leuk hij het vond om de begeleiding over te nemen en die gelijk met zijn solowerk in zijn gitaarpartijen te verwerken. Dat werd natuurlijk wat gecompliceerder, maar het leverde bijzonder interessante gitaarpartijen op.

<i>door: Rob Kietselaer </i>

…meer weten, lees verder op: <a href="http://www.rubenhoeke.com/" target="_blank" rel="noreferrer noopener">www.rubenhoeke.com</a>